Machu Picchu og marsvin

Dei ponchokledde sunnmøringane helsar frå høglandet i Peru! Onsdag var vi på Machu Picchu, den fantastiske fjellbyen som inkafolket bygde for lenge sidan - og som spanjolane aldri fann.

Dessverre var det ganske sunnmørsaktig ver akkurat den dagen, med skodde og regn, men vi overlevde. Og med ganske godt humør, til og med. Vi fekk ikkje fantastisk flotte bilde denne gongen - men forhåpentlegvis vert det betre neste gong eg skal opp på Machu Picchu!

Elles er vi tilbake i Lima no. Her skal vi vere til søndag, då går reisa nordaustover til Norge. For min del vert det Oslo eit par dagar først, før eg satsar på å reise heim onsdagen slik at eg får eit par netter i eiga seng før IUF-weekend på Orreneset.

No skal vi på kino og sjå 2012, så eg kan dessverre ikkje skrive så veldig mykje. Men fortvil ikkje, rett nedanfor denne teksten finn du eit knippe lekre bilde frå dei siste dagane.

Machu Picchu

Populært boyband ute på turné (eg kjøpte CD!)

To snakkande papegøyer, Polly til venstre.

Dalai Lama?

Machu Picchu igjen

 
Peruansk delikatesse - heilgrilla marsvin!

Aerlighet varer lengst...eller?

Maa berre gjengi ein ganske spesiell samtale, henta fraa Cusco sentrum. Vi vart oppsoekt av ein solbrilleseljar med eksepsjonelt lave prisar...

Solbrillemannen: Very cheap sunglasses, real brands for one sol (to kroner)!

Kay Amund: They have to cost more than that.

S: No, no, only one sol, very good!

K: You should take ten soles, then maybe someone would buy them. That cheap sunglasses can't be real?

S: Yes, they're stolen!

Yellow Kid på jungeltur

Då er vi tilbake i Lima ein snartur for å kjøle oss ned etter nokre varme og klamme dagar i jungelen. Det vart ikkje alligatorar, men vi fekk i alle fall sjå både rosa delfinar, artige fuglar, indianarar, blåserør, apekattar og digre slangar!

Sjølv fekk eg tilnamnet "The Yellow Guy" i Iquitos, forklaringa ser du på det lekre bildet til høgre. Støvlane fekk eg låne, t-skjorta var medbrakt frå Norge. Litt reklame for Lyngdal Bibelcamp høyrer med, til og med langt inne i Amazonas-jungelen :)

No går reisa vidare til Cusco og Machu Picchu. Mellom jungelen og fjellturen har vi berre nokre få timar og ei kort natt i Lima, så det vert ikkje så mykje tekst denne gongen. Du får heller sjå sjølv litt av det vi har opplevd i Peru dei siste dagane:

Hola!

Då er vi på plass i Peru, landet der inkaane og Francisco Pizarro har herja før oss. No er det señorita Stine som er sjefen her i landet. Vi var til og med så heldige at ho kom og henta oss på flyplassen, før vi fekk vere med henne på jobb. Stine har praksis på eit senter der fattige barn får leksehjelp, litt mat og kan vere med på ulike aktivitetar. Dei to siste dagane har vi vore med som assistentar/klovnar og tøysa med ungane så godt vi kan.

Sidan vi kan fint lite spansk, er kommunikasjonen innimellom eit hinder. Men som Kay Amund viser her, kan du klare ganske så mykje ved hjelp av eit aktivt kroppsspråk. I tillegg utvidar ordforrådet seg litt og litt (poco y poco) dag for dag, så kanskje kan eg ein vakker dag klare å lære meg dette herlege språket? Akkurat no føler eg i alle fall at tysk B-språk på vidaregåande var ein fullstendig skivebom!

Lidvar prøvar i alle fall så godt han kan. Som du ser på bildet klarte han å hyre inn heile tre privatlærarar til å gå gjennom ei mattebok på spansk. Tala er i alle fall dei same i både Norge og Peru, sjølv om prisane på mat og drikke er ganske så ulike. Knappe tre kroner for ei flaske Cola er ikkje spesielt bra for tennene, men då vert det i alle fall meir å bruke på tannlegen når eg kjem heim...

Bryllupet i Brasil gjekk forresten veldig bra. Både Mateus og Anamaria sa klart og tydeleg "Ja, med Guds hjelp" - og dermed er dei ikkje lenger to, men eitt. Bryllupet var veldig ulikt frå både tradisjonelle norske og brasilianske bryllup, visstnok. Men lovsong, solid forbøn for ekteparet og sjølvaste Velsignelsen (Oslo Gospel Choir-varianten) på portugisisk var absolutt med på å gjere dagen til eit flott minne!

Etter bryllupsfesten var vi på kveldsgudsteneste i ei kyrkje i Curitiba (takk til Leandro for glimrande tolking), før vi fekk besøke ein vaskekte norsk misjonær. Mona Dysjeland jobbar for NMS i Brasil og inviterte ein liten gjeng til kveldsmat. Etter eit par meir normale variantar av brasiliansk pizza, var det sjokoladepizza til dessert. Underteikna var veldig skeptisk først, men det var faktisk knallgodt. Så skal du til Brasil MÅ du prøve sjokoladepizza. Og grillmat. Og guaranabrus. Og kanskje også ei badestrand, sjølv om vi aldri kom så langt...

Om nokre dagar reiser vi inn i jungelen. Iquitos er neste reisemål for gutta boys, der skal vi kanskje sjå alligatorar, indianarar med blåserør og rosa delfinar!

Meir frå Peru kjem forhåpentlegvis etter kvart - om vi overlever trafikken og delfinane..